آیه ای دیگر

 و شاید او نتاسخ زود هنگامی از من باشد...

از مجموعه حسادت ها

چند وقت پیش ادمین یه کانالی توی تلگرام پست گذاشت و از ممبراش خواست که ناشناس یه چیزی بهش بگند،یه حرفی، یه رازی که به کسی نگفتند.جدا از اینکه من چه چیزی براش نوشتم و باعث شدم یه سری چیزا بعد ماه ها دوباره برام تازه بشند دوست داشتم منم خواننده اون حرفا بودم...

دوستی فضایی

بعد از سالها دیشب حس کردم آدمی روی این کره ی خاکی واسه عوض کردن حالم و کم کردن باری که رو دوشمه داره سعی میکنه منو به حرف بکشونه.یک آدم فضایی...

چشمانت

برایم چه داری در آن چشمها

چه با خود میاری در آن چشمها...

به خودم

هر چقدرم همه چیزو سبک سنگین کنی بازم چیزایی هستند که از دیدت مخفی میمونه.یه عالمه عامل هست که میتونه روی تصمیماتی که میگیریم دخیل باشه و در نظر گرفتن همشون کار محال و غیر ممکنیه.

عروسی به عروسی نرسیده

امروز روز رخ دادن اتفاقی بود که حتی یه مولکول احتمال نمیدادم رخ بده. صبح امروز شاهی شادمان بودم و بعد از ساعت نه و بیست و هفت دقیقه صبح شدم شاهی که از مقامش عزل شده.حس عروسی رو داشتم که روز عروسیش بهش خبر میدند داماد فوت کرده.هنوزم باورم نشده.نمیدونم شاید همه ی امروز یه خواب طولانی بود...

پیرزنی در من

شده ام مثل یه پیرزن ۷۰ ساله که درد زانو امانش را بریده و خاطرات گذشته به وضوح به ذهنش خطور می کند